KÖTÜ BİR GÜN

saat 3te olan sınavıma gitmek için 2 buçukta kalktım,geç kaldım,sınav 5. katta olunca nefes nefese sınava girdim(asansör bozuktu bide sigarayı bırakmalıyım.)sınav çok kötü geçti,bok gibiydi hatta,telefonumu kaybettim,5 lira param var,elektrik faturasıda var bide,sevgilim dün daha az zaman geçirmeliyiz dedi,şofben bozuk duş alamıyorum,yarınki sınavıma çalışamıyorum,çünki bilgisayarıma programı yükleyemiyorum.yani başlığı tamamiyle bünyemde barındırıorum bide sanki benim bloğumu kimse okumuo.bi ayar mı yapmam gerekio acep.şuan 6 kız evin salonunda herkes kendi aleminde.öyle işte kurulacak hiç edebik cümle yokmuş meğersem.bitsin şu finaller.yoksa ben finishe gelcem.psikolojim ve sağlığım bozuldu.bitsin.

FİNAL

Eminim ki şuan benimle aynı duyguları paylaşan ve aynı eylemleri yapan ve aynı zamanda aynı küfürleri eden yüzlerce bünye var.defterini kitabını kalemini sigarasını kahvesini almış ama konsantrasyon(dorudur inşallah yazılışı)unu yanına alamamış ve masada öyle kalakalmış bünyelerden bahsediorum.yarın kamera çekimleri finalim var ama ben kameraman falan olmak istemiyorum.zaten kameran olmak için boyum kısa fazlasıyla.bu da bahanem tabi.ama bilmem gerekio tabi çünki yönetmen olmak istiorum.hala birşeyler olmak istiorum...ne zaman bitcek acaba bu. hayatım boyunca bir şeyler olmak için mi çabalıycam.sonra bir hiç olup topraın altına giricem.şaka gibi.gerçekten öyle eğer tanrı varsa bizimle dalga geçio.tek isteim huzur.bi kulubem olsun.sıcak bi memlekette olsun.bahçemde meyvelerim olsun,sevişip sarılıp öpüşüp uyuyabileceim bi kocam olsun,bikaç tane veletim olsun ve gül gibi geçinip gidelim:)bide tamamiyle zıttı hayallerim var tabi.koccaman evim olsun,zengin olayım ,kocamda zengin olsun,motorsikletim olsun,arabam olsun,fiyatına bakmadan alayım istedim herşeyi.bu hayaller düzenin mecbur kıldığı hayallermiş gibi gelio ama bazen,basayım gideyim istiyorum.ne burslar ne krediler ne faturalar beni ilgilendirmesin istiyorum.hiç birşeyim olmadan yaşayayım,gökyüzüne bakarken sadece yıldızları düşüneyim istiorum.başka zaman kassamda gelmeyen uykum sınav vakti hey ben burdayım deyip ceh yapıo.uykum bile benimle dalga geçio.ya da ben hiçbi boku beceremeyecek kadar bok kafalıyım.ne varki oturup altı üstü 2 hafta ders çalışcam.niye bu kadar zor gelio.hadi beybi yap şu işi.sabah kalk beynindeki bütün bilgiyi o kağıda kus ve zafer işareti yaparak evine dön ve aynı pozisyonda uyu.yapabilirsin,yapabilirim,yapabilir....................................

tarih 2 ocak 2009.yeni yılın heyecanı değil ,içimdeki ama birşey var değiştin diyen.size ilk yazdığımdan beri yaşadığım şeyler yani toplam bir haftalık süreç ruhumda garip bir değişime sebep oldu.engelleyemedim.bir bebek öldürdüm.benim bebeğimi öldürdüm.öldü.gökyüzünde.söz verdi gökyüzünde bekleyecek.bide çok ağladım,şuanda ağlayabilirim.ve anladımki kadın olmak çok ilginç birşey.bir kadın yalnız kalamaz.eğer kalmak istemezse çünkü kadın içinde insan yetiştirebilme kabiliyetine sahip bir varlık.2 aydır yalnız değildim,hissediyordum zaten.ve son bir hafta bilebildim.ama onu öldürmek gerekti,öldürdüm.hala içimde sanki kanıyor hala cesedi.sımsıcacık kanı geliyor.şunu anladımki ben yüce bir varlığım ben bir kadınım.ben dünyayı değiştirebilirim,dünya benim olabilir.